Filmy kobieca nagość, muzyka, alkoholizm

"Nie musisz umierać, żeby twoje życie się skończyło" - czterdziestoletni Cahit, który po nieudanej próbie samobójczej ląduje w szpitalu psychiatrycznym, słyszy te słowa z ust swojego lekarza. Doskonale rozumie, co to znaczy: musi zacząć żyć na nowo. Jednak jego dusza wciąż cierpi, zagłusza więc ból alkoholem i narkotykami. Sibel, młoda i atrakcyjna Niemka, która podobnie jak Cahit ma tureckie korzenie, kocha życie stanowczo zbyt mocno jak na pobożną Muzułmankę. Chcąc wyzwolić się spod władzy konserwatywnej rodziny, Sibel pozoruje próbę samobójczą. Zamiast spodziewanego wyzwolenia przynosi jej to jednak hańbę. Tylko małżeństwo może ją ocalić. Sibel błaga więc Cahita, aby się z nią ożenił. Ten niechętnie się zgadza. Być może chce jej pomóc, a może po prostu pragnie uczynić w życiu coś istotnego.

Kiedy Rae - była ofiara molestowania seksualnego, budzi się rano po całonocnej imprezie, dowiaduje się, że jest w domu Lazarusa, byłej gwiazdy muzyki blues. Rae nie może jednak stamtąd wyjść, ponieważ została przywiązana do długiego na 6 metrów łańcucha przez Lazarusa, który chce w ten sposób "wyleczyć" ją z nimfomanii.

Kilka arystokratycznych rodzin walczy o kontrolę nad krainą o nazwie Westeros.

Obraz ukazuje historię kobiecej kapeli rockowej The Runaways. Grupa powstała z inicjatywy perkusistki Sandy West i gitarzystek Joan Jett oraz Lity Ford w roku 1975. Wokalistką została Currie. Wkrótce muzykalnymi dziewczętami zainteresował się menedżer Kim Fowley, który wylansował zespół bazując na niezwykłym jak na owe czasu wizerunku rockmanek odzianych w bieliznę i skórę. W krótkiej lecz burzliwej karierze panie z The Runaways doczekały się przebojów takich, jak "Cherry Bomb", "Queens of Noise" czy "Born to Be Bad". Zespół zakończył działalność w roku 1979. Cheri Currie dołączyła do zespołu gdy miała zaledwie 15 lat - tyle samo, co dziś Dakota Fanning. Wokalistka eksperymentowała z narkotykami i nie stroniła od zakrapianych imprez.

Film oparty na faktach. Rok 1965. Jim Morrison (Val Kilmer) zakłada grupę rockową The Doors, która bardzo szybko zdobywa popularność. Charyzmatyczny wokalista nadużywa jednak alkoholu i narkotyków. W jego zachowaniu oraz twórczości widoczna jest fascynacja śmiercią i dążenie do autodestrukcji.

Jest rok 1975. Göran i jego przyjaciele decydują się na eksperyment - postanawiają żyć razem pod jednym dachem. Dni upływają im na medytacji, rozmowach, piciu wina i uprawianiu wolnej miłości. Pewnego dnia do komuny przybywa siostra Görana. Zmęczona swoim małżeństwem, chce ułożyć sobie życie od nowa. Jednak życie w komunie, ze swobodnym stosunkiem do seksu, palenia trawki, jest bardzo różne od tego, do jakiego przywykła. Jej niespodziewane pojawienie się, powoduje zamęt wśród mieszkańców wspólnoty, odsłaniając ich skrywane dotąd fantazje i pragnienia.

Historia kilku dni z życia dwudziestu kilku osób, których łączy jedynie to, że mieszkają w Los Angeles. Altman kreśli tu obraz społeczeństwa lat dziewięćdziesiątych, czyniąc bohaterami filmu zwykłych ludzi z różnych warstw społecznych.

Sony i Duane są najlepszymi przyjaciółmi, i jak to zwykle bywa swój czas spędzają na zabawie, graniu w kosza, podrywaniu dziewczyn i chodzeniu do kina. Na jednym z takich seansów filmowych coś się kończy, dochodzą do wniosku, że w ich życiu kończy się pewien beztroski etap, a zaczyna dorosłe życie...

Prywatny detektyw z Los Angeles Philip Marlowe zostaje zatrudniony przez zwolnionego z więzienia Moose Malloya, by znalazł on jego dziewczynę Velmę, dawną tancerkę z nocnego klubu.

Van (Norman Reedus) jest młodym mężczyzną, który zmaga się z emocjonalnymi problemami i brakiem pieniędzy. Chłopak nie może liczyć na pomoc ojca, który zajmuje się tylko własnymi sprawami. Wspiera go jednak przyjaciel - Doug (Chad Lowe).